Een update uit Bonaire

Hi allemaal!

In mijn laatste blog deelde ik met jullie het heugelijke nieuws dat ik met Bram zou emigreren naar Bonaire. Intussen ben ik afgestudeerd aan de Pabo, heeft mijn zus haar Master of Science op zak, zit mijn broer in groep 8(!) en ben ik, om weer even terug te komen op de eerste zin, met Bram geëmigreerd. Als je even niet blogt zie je het al: er gebeurt zoooo veel in zo'n korte tijd.

Om te beginnen: we hebben het hier heerlijk. De warmte en de zon zorgen voor een standaard goed humeur en wat zo tof is aan Bonaire is dat alles hier dus echt in de langzaamste versnelling gaat. Wat mij persoonlijk nog eens goed bevalt is dat je op Bonaire weinig stress hebt. Haast geen keuzestress, want er valt niet zo veel te kiezen. Geen stress over het openbaar vervoer, want dat is er niet. Geen stress over geld, want je hebt hier toch bijna geen mogelijkheden om het uit te geven. Lekker basic dus. En toch valt er echt genoeg te beleven.

Sowieso werk ik 5 dagen in de week, wat nog best veel energie vraagt. Ik maak dagen van kwart voor 7 tot 3 uur, 4 uur of half 5. Bram studeert 2 dagen en loopt 3 dagen stage, waarop hij dezelfde uren maakt als ik. Doordeweeks was ik in de eerste weken gesloopt en wilde ik het liefst om 8 uur al mijn bedje in kruipen, maar we proberen die routine nu te verbreken door op woensdagavond salsa-les te nemen. Vorige week was onze proefles en we vonden het allebei echt ontzettend leuk! Daarna waren we helemaal excited en konden we vanwege de energie-boost niet slapen, wat resulteerde in 2 zombie-dagen dus komende week pakken we dat anders aan, haha. 's Avonds even 'Ik Vertrek' kijken of Netflixen werkt nu ook wel.

In het weekend doen we boodschapjes en om de week wassen we, wat ook (op ons Bonairiaanse weekendtempo) een goede halve dag in beslag neemt. Omdat we nu alleen nog een scootertje huren, kunnen we ons niet echt over het hele eiland verplaatsen. De weg is hier vanwege de heftige regenval zo slecht geworden, dat ik dat niet echt aandurf flink te touren. Gelukkig komt volgende week ons nieuwe autootje aan op Bonaire en kan ik Bram eindelijk meenemen naar alle mooie plekjes die hij nog niet heeft gezien. Niet dat Bram nooit iets van het eiland ziet hoor, op maandag heeft hij een fiets/mountainbike clubje en rijdt hij altijd een flink stuk over het eiland.

Vorig weekend hebben Bram en ik met een aantal lieve collega's geholpen met klussen bij een andere lieve collega die een huisje heeft gekocht in de Kunuku (Knoek). Je hebt zegmaar delen van het eiland waar alleen cactussen op heuvels groeien en dat is de Kunuku. Er moet nog heel veel gebeuren bij het huisje van onze collega en we wilden graag even helpen. Bram en ik waren eerder alleen nog maar langs de Kunuku gereden, we waren er nog nooit 'in' geweest. Toen we, na een flinke klim, bij het huisje aankwamen waren we allebei dan ook helemaal betoverd. Het huis had een enorme veranda dat over een dal uitkijkt. Er waren nog 1000 andere dingen die er prachtig waren maar het komt er op neer dat Bram en ik ook wel in de Kunuku willen wonen haha. Wie weet, ooit.. ;)
Het klussen was ontzettend gezellig en ik ben daarna nog naar de film geweest (jaja, er is hier gewoon een openluchtbioscoop hoor!).

Het wordt al weer een lekker onsamenhangend verhaaltje, dat krijg ik dus als ik even niet blog haha. Goed, wat betreft mijn emigratie loopt alles lekker, ik wacht nog op mijn sedula maar heb al wel een speciale aantekening in mijn paspoort. Dat wachten op je sedula duurt dus echt oneindig lang, maar met die aantekening kan ik al wel alles regelen. Zo heb ik nu ook een Bonairiaanse bankpas (met flamingo er op, awesome) en heb ik geregeld dat ik met een oude Nokia van mijn ouders kan sms'en en bellen met lokale nummers. Ik ben verzekerd vanuit mijn werk en voel me dus al goed ingeburgerd op het eiland. Ook voel ik me echt 'thuis', ik ben hier natuurlijk al sinds februari dus het eiland voelde al heel vertrouwd en nu Bram er is, is het echt compleet. Ik ga in het nieuwe jaar beginnen met een cursus Papiaments omdat het me ontzettend tof lijkt een nieuwe taal te leren.

Voor die tijd hoop ik jullie wat vaker op de hoogte te houden!

Ayo!
Renske

Met de liefste en de leukste

Dit verveelt nooit

Mijn voorste lokaal

Mijn achterste lokaal

De vijftiende week op Bonaire

Bon nochi!

Ik lig naast Manouk op de bank nu ik deze blog typ. Sinds mijn laatste post is het veel proosten geweest en heb ik veel felicitaties gekregen. Why? Lees maar verder (heads up: nee, ik ben niet zwanger haha)!

In de week van mijn laatste blog kwam de directeur op maandag mijn lokaal binnen. Ik was net de dagritmekaarten goed aan het hangen en pauzeerde even, hij wilde mij immers mijn cheque geven van de vergoedingen van de maandag. Na het overhandigen van mijn cheque gaf hij aan een vraag te hebben. Geen probleem natuurlijk! Tot ik de vraag hoorde: hij is heel enthousiast over hoe ik het doe en ze zoeken nog een kleuterleerkracht voor volgend schooljaar. Of ik er niet nog één keer over na wilde denken om er op te solliciteren. Voor Bram is er dan een LiO-stageplaats met eventueel de mogelijkheid om door te stromen in een functie als onderwijsassistent. Ik gaf aan dat ik er nog wel eventjes een keer goed over na zou denken, het voorstel was immers nog nooit zo concreet geweest en het was me ook nog nooit zo direct gevraagd. Ik zou tot het einde van de week hebben om er over na te denken. Nogal flabbergasted reed ik vervolgens naar huis. Wat een eer dat ik überhaupt was gevraagd! Alleen had ik met Bram de knoop al eerder doorgehakt, ik wist natuurlijk al lang van de functie die vrij was gekomen maar we wilden nog een jaartje in Groningen blijven. Ik zou de master Talentontwikkeling en Diversiteit gaan doen. Een baan zoeken in Groningen. We zouden een fijn huisje zoeken met een tuin en dan eindelijk weer met mijn lieve Kimi gaan wonen. Bram zou zijn LiO lopen en ik zou heeeel lief voor hem zijn en hem helpen. Halverwege het studiejaar zou hij misschien al wel klaar zijn vanwege een vrijstelling voor zijn minor, omdat hij verpleegkunde en fysiotherapie vóór de Pabo heeft gedaan en al ontzettend veel weet en kan, wat ook goed toe te passen is in het beroep leerkracht. Toch werd ik heel onrustig van de vraag van Lars, de directeur. Nadat ik het nieuws met Lisette had gedeeld, heb ik snel Bram gebeld. Het was bij hem al erg laat; hij stond op het punt te gaan slapen toen ik dit bommetje kwam droppen. We hadden het hele komende jaar al uitgedacht dus Bram werd er ook wel heel onrustig van. Beetje sneu dat ik hem een hele slechte nacht heb bezorgd.. Oeps! Ik kon er zelf ook echt niet van slapen. De volgende dag heb ik het ook maar even gedeeld met Elly, waar ik heel veel mee samenwerk. Ze gaf heel goed advies: een super mooie kans natuurlijk, maar ik moest echt doen wat ik zélf wil. En wat Bram wil natuurlijk. Die middag Bram weer gebeld en we hebben heel duidelijk afgesproken dat wanneer we een keuze maken, we hier beide 100% achter moeten staan. Dit is niet iets wat je even voor de ander over kan hebben, want je moet het samen willen. Eigenlijk wist ik het al een beetje van mezelf, ik wilde het eigenlijk wel doen. Ik zag er alleen héél erg tegenop om mijn ouders te Skypen en te vertellen wat Lars had gevraagd. Op woensdag had ik vrij en had ik dus ook mooi de tijd om het te bespreken. Wat een emotioneel, maar ontzettend fijn gesprek. Ik heb echt de meest fantastische ouders die er zijn. Zo begripvol, enthousiast en trots. Ik zou eigenlijk gek zijn als ik het niet zou doen, als Bram het ook zou willen natuurlijk. Ik had Manouk de dag ervoor al gesproken via FaceTime en zij had hetzelfde gezegd. Ondanks de situatie thuis was iedereen zo begripvol over het feit dat ik het misschien wilde doen..!
Op donderdag belde ik Bram en eigenlijk waren we er wel een beetje uit. Bram zei het eerst. Het leek hem eigenlijk wel héél erg gaaf. Mijn hart maakte een sprongetje..! Als ik zou zeggen dat ik het ook wel wilde doen, hield dat in dat we volgend schooljaar gewoon op Bonaire wonen.. Dat ik op Bonaire blijf wonen zegmaar.. Maar ik had mijn keuze gemaakt en ik zei tegen Bram dat ik het ook wilde! Whaaaaah! Op vrijdag heb ik het aan Lars verteld. Hij was erg blij en erg verbaasd! Hij hoopte natuurlijk dat ik zou zeggen dat ik het wilde doen, maar het is wel een flinke stap dus hij had het niet verwacht! Des te groter was het enthousiasme. Hij zou gaan zitten met de adjunct-directeur en nog iemand anders voor de nieuwe formatie en ik hoor eerdaags voor hoe veel dagen ik kleuterjuf ga worden! Misschien fulltime, misschien in combinatie met onderwijs-assistent taken.. Ik hoor het vast snel..!

Maar dat houdt dus in, lieve lezers.. Dat Bram en ik gaan emigreren naar Bonaire!!!!

We zijn allebei echt héél erg blij en we kunnen niet wachten aan ons avontuur te beginnen. Natuurlijk moeten er nu nog een miljoen dingen worden geregeld, ik moet me uitschrijven in Nederland en inschrijven op Bonaire. We hebben gelukkig al wel woonruimte, het heerlijke appartement dat Lisette en ik nu hebben mag ik blijven huren. Zo fijn! Verder komen er nog zoooo veel dingen bij kijken, niet alleen bij het emigreren maar ook nog voor Bram zijn studie. En mijn studie: ik kan bijvoorbeeld niet bij mijn eigen afstuderen zijn, haha. Nouja, allemaal dingetjes voor later. Ik word goed geholpen door Harriet, onze stagebegeleidster. Zij heeft al bij heeeeel veeel emigraties geholpen en ze weet er alles van. Ik vind het super leuk en super spannend er mee te beginnen!

Dat ik zeg dat ik heel veel zin heb om aan het avontuur met Bram te beginnen, neemt niet weg dat ik het nu niet meer fantastisch heb natuurlijk. Het is met Lisette nog steeds zo ontzettend fijn, leuk en gezellig. En ik ga haar vreselijk missen als ze hier niet meer met me is. Ook wel gek, hoe je zo allerlei dingen bedenkt die je volgend jaar gaat doen en die dan ineens niet meer doorgaan. Zoals onze tweewekelijkse afspraakjes die we zouden doen, om bij te kletsen en soms te gaan windsurfen. Samen aan de master beginnen. Spelletjesavond doen met onze vriendjes. Gek! Maar des te meer reden om te genieten van ons avontuur nu. Gisteren zijn we naar Lac Bay geweest voor onze tweede windsurfles. Na een uur les kunnen we nu allebei overstag, super tof! Het ging gisteren sowieso super lekker en we waren best trots op onszelf. Mag ook wel, na alle spierpijn waar we vandaag mee rondwaggelen.. Met Manouk heb ik ook al een hoop leuke dingen gedaan, rondje Goto-meer, het zuiden met de zoutbaaien, het noorden met thousand steps en gisteren zijn we uit eten geweest. Oja, en op haar eerste avond zijn we nog naar een concert geweest op het Cuba-pleintje! Veel collega's waren daar ook en Elly en Caroline traden met hun saxofoongroep op, samen met een ander blaasensemble. Het was heeeeel leuk.

Goh, echt weer een lekker onsamenhangende blog. Wel met veel leuks gelukkig! Het is hier kwart over 9 en het is dus alweer tijd om te gaan slapen.
Volgende week zondag hoop ik weer te posten! Tot snel!

Ayo, bye!
Renske

Met zuslief

Lisette en ik na het surfen!

Prachtig concert!

De dertien-en-een-halfste week op Bonaire

Bon dia!

PFOE! Wat een week was vorige week! Op maandag waren we vrij vanwege arbeidsdag. Lisette en wilden eigenlijk graag gaan surfen, maar we waren zo goed bezig met opdrachten voor school dat we lekker door zijn gaan werken en het surfen even hebben geskipped. Hoezo toegewijde studentes!
Op dinsdag had ik de leukste stagedag tot nu toe. Het was zo gezellig met de kinderen! We hadden de grootste lol met elkaar en er is heel leuk gespeeld en gewerkt. Echt een topdag! Met het eten en drinken had ik een banaan waarmee ik het liedje 'een grote banaan uit Afrika' ging zingen en met de banaan danste ik door de klas. De kinderen kwamen niet meer bij! Zo'n dag was het zegmaar.

Op woensdag was ik lekker vrij en heb ik rustig aan gedaan. Mijn onderzoek en stagemap stonden op dat moment een beetje stil. Ik moest een GO krijgen voor mijn onderzoek maar dat was dus echt een kwestie van wachten op de beoordeling. Ik kon mijn overige casussen nog niet schrijven, omdat daar nog dingen voor moesten gebeuren. Het was ook wel fijn om gezellig wat te Skypen, een beetje te internetten en verder niks. Op donderdag en vrijdag kregen Lisette en ik stagebezoek uit Nederland. Onze stagebegeleidster Ali kwam langs en we hadden een bezoekrooster voor haar gemaakt. Het klassenbezoek ging prima (niet zoals dinsdag, maar wel goed!) en het was in tegenstelling tot de voorgaande jaren voor het eerst niet raar dat er nog iemand in mijn lokaal aanwezig was tijdens mijn 'lessen'. Alles loopt ook gewoon lekker dus ik hoefde me geen zorgen te maken!
Het bezoek op donderdag duurde wel héél lang, Lisette en ik waren tot 17.00 op de Pelikaan! Drie kwartier later hadden we alweer afgesproken om uit eten te gaan met Ali. Ze moet wel gedacht hebben: wat een stille, rustige meiden. Damn, wat waren we moe van de ontzettend lange dag!
Vrijdag kwam Ali nogmaals in de klas kijken en had ik weer een leuke dag. Wel een lange; na schooltijd Ali en het bezoek van Lisette, het zusje van haar vriend, meegenomen naar het zuiden. Nog wat flamingo's gespot, erg leuk, en daarna doodmoe Ali bij het vliegveld afgezet. Het bezoek was oké, ik heb niet echt de feedback gekregen waar ik benieuwd naar was maar volgens mij kan je het voor de PA nooit perfect doen. Dat zullen ze je in ieder geval nooit zo zeggen. De Pelikaan is gelukkig wél heel enthousiast over mij en dan spreken ze dan ook regelmatig uit! Ik ben in ieder geval heel benieuwd naar mijn eindbeoordeling..!

Afgelopen weekend hebben we echt heeeeerlijk rustig aan gedaan, zaterdagochtend naar de wasserette en boodschappen gedaan voor de hele week. Echt zo'n studder-dagje, zoals mijn moeder het zou noemen. In de middag zijn we heerlijk met z'n drieën naar het strand gegaan en hebben we wat gesnorkeld en gelezen. 's Avonds hadden we kaartjes voor Matt Simons, die optrad bij Spice! Heel leuk; zijn liedje Catch & release heb ik super vaak gespeeld met de Pabo-band, en nu zou ik de artiest live zien op Bonaire! Spice is een beachclub waar ze in het weekend vaak een podium opbouwen voor concerten of dj's. Je staat er op het zand en overal waar je kijkt zie je palmbomen. Een idyllisch plaatje! Eerst een biertje gedaan om 8 uur, want toen zou het beginnen. Maar we zijn natuurlijk op Bonaire, dus natuurlijk begon het niet om 8 uur. Daarna dus maar een gin tonic gedaan en toen begon het gelukkig wel! (9 uur). Matt Simons was heel goed en het was een hele bijzondere ervaring om een concert mee te maken in zo'n setting. De gin tonic hakte er lekker in (we drinken hier praktisch nooit) en aangezien het half 11 was toen alles was afgelopen, zijn we gewoon lekker naar huis gegaan.

 Op zondag is Lisette met Rianne naar Klein Bonaire geweest en bleef ik lekker thuis om nog even te chillen. Inmiddels zitten er, nu ik dit schrijf, al weer twee stagedagen op. De tijd vliegt! Vandaag kan ik gelukkig weer verder met opdrachten voor de LiO, waar ik vanmorgen vroeg al wat voor heb kunnen doen en waar ik nu weer mee verderga. Komende vrijdag komt mijn allerliefste zus naar Bonaire en ik kan niet wáchten tot ze er is! Zo veel zin in! Tot vrijdag Noukie!

Danki voor het lezen!

Ayo, bye!
Renske

Juf Renske in het wild

Matt Simons!

Jeej, zo leuk!

De twaalfde week op Bonaire

Bon tardi!

Van harte gefeliciteerd met mijn lieve vriendje Bram, die vandaag 27 jaar is geworden! Vanmorgen begon ik mijn dag dan ook met gezellig skypen met de familie Wanders (en oma), die op visite waren bij Bram in Groningen. Ik heb gisteren taart gehaald bij Between2Buns, de heerlijkste broodjeszaak op Bonaire, waar we straks van gaan genieten.

Vorige week zaterdag is Jasper, de vriend van Lisette, naar Bonaire gekomen. Ze hebben heeeele leuke dingen ondernomen met zijn tweeën en waren zo lief om 's avonds gezellig met mij te eten en me af en toe ook mee te nemen. Op maandag en dinsdag heb ik weer voor de groep gestaan, wat erg leuk was en goed ging omdat er 5 kinderen afwezig waren vanwege verlof. Heerlijk als je dan een groepje van 20 kinderen hebt! Eigenlijk is dat ook wat je maximaal aan kan in je eentje, dan lukt het namelijk echt goed om de kinderen te volgen en te begeleiden. We zouden daar echt voor moeten pleiten in Nederland.. Maar goed, ik dwaal af!
Op woensdag was ik vrij en heb ik even goed gewerkt aan mijn LiO-portfolio. Ik lig echt goed op schema, ondanks de rommelige afgelopen weken. Op donderdag was het Koningsdag en hebben Lisette, Jasper en ik onze oranje shirts aangetrokken en zijn we naar Kralendijk gegaan om te kijken of er vrijmarkt was. Dat was zo! Geweldig om te zien wat ze er verkochten, kom je in Nederland op de vrijmarkt allerlei oude zooi van zolder tegen, mensen verkochten hier koelkasten, King-Size bedden, behang en zelfs auto's en boten.

Kralendijk is echter niet zo groot en de vrijmarkt dus ook niet, en daarom zijn we daarna lekker doorgereden naar Lac Bay om te gaan windsurfen. We hadden Jasper geïnstalleerd met de GoPro, zodat hij onze windsurf-skills kon vereeuwigen op film. Helaas had de medewerker van Jibe onze skills iets te hoog ingeschat, wat inhield dat we een enorm zeil en een heel klein plankje kregen. Het ging voor geen meter! Dit wilde ik natuurlijk niet toegeven, maar hield dus in dat ik een uur lang van mijn plank ben gedonderd en er 100 keer op nieuw op moest klimmen. Redelijk gefrustreerd heb ik na een uur mijn plank + zeil weer ingeleverd, waarna de beste medewerker toegaf dat hij de verkeerde spullen mee had gegeven. Hij vond wel dat ik het alsnog heel knap had gedaan..

Op vrijdag was mijn tante weer op Bonaire en ik ben 's middags naar haar toe gegaan om lekker te chillen. Ik had weer een koffer vol spullen uit Alkmaar die mijn ouders me hadden willen geven en die mijn tante dus helemaal heeft meegesleept. Super lief! We hebben eerst lekker gechilld bij het hotel, thee gedronken en ik heb daar heeeerlijk kunnen douchen! Voor het eerst in twee-en-een-halve maand geen koude straal uit een douchekop die ik niet eens aan de muur kan hangen, maar een rain-shower met warm water in de meest luxe badkamer ever. Wat een genietmomentje!
's Avonds zijn we uit eten gegaan bij La Cantina, een restaurant in Kralendijk. Wat we daar hebben meegemaakt.. Wow! We hebben echt nog nooit zó lekker gegeten!!! Het begon al met een aperitiefje, gefrituurde ansjovis (van die kleine visjes die je eigenlijk altijd aan je kat geeft) met limoen-mayonaise, een mousse van Mahi-mahi (een vis) met de mousse van een eierdooier, en een heerlijk hartig koekje met een of andere tartaar.. Mmm! Maar de pret was nog niet voorbij, want na het aperitiefje kregen we twee plankjes in de vorm van Bonaire en Klein Bonaire, met een broodje van inktvisinkt, en nog allemaal schuimen en mousses van zeekraal, zeegras, roomkaas met houtskool en cake van zeewier. Heel uniek! We wisten echter al de hele tijd dat we tonijn wilde eten, dus dat was ons hoofdgerecht. Ook weer zo bijzonder, de tonijn was echt perféct gebakken en de groenten die we erbij kregen waren om te smullen, babymais, gegrilde courgette, zoete aardappeltaart, pastinaak en kouseband. De kouseband was zelfs geknoopt! Het leek echt alsof we in een sterrenrestaurant aten, het was zo speciaal! We konden nog een keer kijken naar de dessertkaart ook echt niet laten, en we kozen een chocoladedessert toe. Oh. My. God. Een schuim van witte chocola, met een bruine chocoladebodem, kokos en mango. En daar overheen een gelei. Aaaaaah, het was zo lekker! Ik ga echt nóóit meer ergens anders eten. Niet normaal zo goed! Het was ook een prachtige locatie, Manouk, als je dit leest, be prepared want hier gaan we naartoe!

Gisteren (zaterdag) zijn we weer naar Lac Bay toegegaan om te surfen. Het waaide echt ontzettend hard en dat maakte het nog best lastig. Wel was het weer heel leuk en het is tof om te zien dat je iedere keer weer vooruitgang boekt! In de middag heb ik thuis lekker even muziek geluisterd en wilde ik nog bezig voor school, maar dat heb ik even geskipped. Het was ook wel eens lekker gewoon even niets te doen en een momentje voor mezelf te hebben! Rond een uurtje of 5 ben ik begonnen de beruchte en beroemde zoete-aardappel salade te maken en die heb ik dan ook samen met Lisette en Jasper op het strand opgegeten. Daarna nog een ijsje gehaald bij Luciano's.. N-ice!

Vandaag is het dus Bram zijn verjaardag en hier op Bonaire is het ook nog eens dia di Rincon, Rincondag. In Rincon, het meest afgelegen plaatsje op Bonaire, is het groot feest. Rincon is een heel traditioneel Antilliaans dorp en als het op Bonaire feest is, dan is het ook góéd feest. Rond een uurtje of 12 gaan we die kant op. Ik ben erg benieuwd! Volgende week blog ik er vast over. Eerst maar even een taartje eten op Bram zijn verjaardag!

Ayo, bye!

Renske.

Vrijmarkt in Kralendijk!

Leve de koning!

La Cantina, so pretty!

De eerste aperitiefjes...

broodjes op Klein Bonaire van inktvisinkt!

De tonijn! MMM!

Beetje donker, maar het chocoladedessert...

Yay, Lac Bay!

De elfde week op Bonaire (oeps)

Bon dia lieve lezers,

Knipper één keer met je ogen en zo zijn er 6 (blog)weken voorbij. Voor deze post moet ik wel even wat rekenen, en dat doet me nog meer inzien hoe de tijd vliegt! 5 weken geleden (onvoorstelbaar) kwam mijn allerliefste vriendje naar Bonaire en het was zó ontzettend leuk om hem op te halen op de airport! Ik was helemaal een beetje zenuwachtig om hem te halen.. Ik stond bij het hek en al als een malle te zwaaien naar iedereen die het vliegtuig uit kwam, maar zag niemand terugzwaaien. Gelukkig had ik bij de aankomst'poort' (tsjah, ze hebben hier geen aankomsthal ofzo) meer geluk.. Na even wachten kwam daar de allerliefste en allerleukste met zijn backpack op z'n rug naar me toe gelopen. Ik denk dat ik nog nooit iemand zo lekker heb geknuffeld als Bram op dát moment! We hebben echt een heerlijke tijd gehad samen, Bram is meegeweest in mijn klas en heeft me twee keer geholpen. Ook zijn we naar Slagbaai geweest, Lac Bay, rondje Gotomeer+chillen bij de zoutbaaien toen mijn tante gezellig een dagje over was (yay voor haar beroep, stewardess bij de KLM!) en als klap op de vuurpijl hebben we de snorkel drop-off bij Klein Bonaire gedaan. Dát was me een potje gaaf! We hebben anderhalf uur gesnorkeld bij een nog heel mooi stuk onaangetast koraal. Aan de rechterkant was hele diepe zee en links zag je alle koralen en prachtige vissen. Ik vond het wel spannend, maar gelukkig was ik met Bram en met hem kan ik toch alles aan. We zijn ook nog naar Lac Cai gereden, waar de schildpadden zitten. Spannend joh! Allemaal zeegras en troebel water, wat was ik bang! Ik denk dat ik zo'n beetje op Bram zijn rug zat haha. Je weet dat er zeeschildpadden zitten, maar je weet niet wanneer je ze gaat zien. Na ongeveer een half uur dobberen zagen we ineens een steen bewegen, bleek het echt een ENORME schildpad te zijn! Hij zwom heel rustig bij ons weg. Ik vond het wel weer genoeg avontuur dus ik ben lekker op het strand gaan zitten, terwijl Bram nog even terug is gegaan op een ander stukje (zonder zeegras) waar dus blijkbaar 10 schildpadden bij elkaar zaten haha. We waren blijkbaar op het verkeerde stukje de zee ingegaan. Leermomentje voor de volgende keer! Ook hebben we nog op een ander plekje gesnorkeld en daar hebben we een heeeele grote pijlstaartrog gezien. Hij was heel rustig over de bodem aan het zwemmen en zich af en toe een beetje aan het ingraven. Eerst vond ik het (wederom) doodeng, maar Bram was zo kalm en vond het zo gaaf, dat ik ook maar even rustig ging kijken en toen was het eigenlijk heel erg mooi. Dit was voor Bram in ieder geval een hoogtepuntje van zijn bezoek!

Het afscheid nemen van Bram viel me ineens op de dag zelf erg zwaar, we hadden het super leuk gehad maar tóch is het dan heel verdrietig om dag te zeggen. Op de airport hebben we nog heel lang geknuffeld en toen was het echt voor de laatste keer zwaaien. Toen ik terugliep naar de auto kwam ik langs een bankje. Er stond 'be happy', en dat deed mij inzien dat ik niet meer verdrietig mocht zijn over Bram z'n vertrek. Toen ik weer bij Lisette kwam ging het dan ook helemaal goed en natuurlijk mis ik hem nu soms nog, maar het is niet erger dan vóór hij hier was. Het zit gewoon helemaal goed met ons!

Na Bram zijn bezoek is de moeder van Bram nog een weekje langs geweest. Het was erg gezellig en ik heb een beetje dezelfde dingen gedaan als met Bram, maar dan in twee dagen haha. Lisette en ik kwamen er wel achter dat het krijgen van bezoek héél leuk is, maar wel heel vermoeiend. We werken allebei keihard, ik draai nu bijvoorbeeld 4 dagen de klas, en dat combineren we met ons onderzoek en de LiO-opdrachten. Het is héérlijk als we dan ook weer even een momentje voor onszelf hebben. Dat hadden we dan ook even, tot mijn ouders en Boet me vorige week zaterdag zouden komen opzoeken. Ik had me héél erg verheugd op dat bezoek, omdat ik nu ook zelf vakantie had. Helaas kreeg ik vorige week donderdag een telefoontje van mijn vader dat ze niet meer konden komen. Het was erg verdrietig en schrikken, hij vertelde dat hij in het ziekenhuis was en dat bleek dat hij een herseninfarct heeft gehad. Nu ik het typ vind ik het nog steeds onwerkelijk om te lezen dat dit is gebeurd met mijn lieve papa. Het gaat nu iedere dag iets beter met hem, gelukkig is er geen uitval in bijvoorbeeld zijn armen of benen of in zijn spraak, maar hij is heel duizelig en dat nog wel net zo vervelend. Met zoiets als dit houd je natuurlijk helemaal geen rekening als je je ticket naar Bonaire boekt en hier lekker gaat afstuderen. Ik voelde me dan, ondanks de allerliefste steun van mijn beste vriendin Lisette, soms best alleen. Veel bellen en skypen met thuis en afleiding zoeken met Lisette heeft me dan ook door de eerste dagen heen geholpen en inmiddels gaat het dan ook met mij weer stukken beter. Uiteindelijk heb ik besloten om deze vakantie dan ook op Bonaire te blijven en niet voor even terug te gaan naar Nederland, ondanks dat we elkaar nu nog liever dan ooit even hadden gezien.

Ik ben deze week gaan windsurfen met Lisette en dit heeft echt voor een positieve vibe gezorgd. De eerste les was ontzettend leuk en het ging dan ook ontzettend lekker! Ik had echt het idee dat ik er wel een beetje feeling voor heb en kon dan ook al snel heen en weer en bochtjes draaien. De dag erna hadden we verschrikkelijke spierpijn, maar zijn we weer gegaan. Ik kreeg gelijk al een iets groter zeil! Helaas hebben we het windsurfen toen even stil moeten leggen, omdat Ferry (de auto) ons even in de steek liet. Op vrijdag ben ik nog naar De Pelikaan geweest om het nieuwe thema even voor te bereiden met mijn collega en heb ik met haar geluncht. Het was erg gezellig! Gelukkig hadden we Ferry die middag weer terug en zijn we weer naar Lac Bay gereden om te surfen. Ik kreeg een nóg groter zeil en had het gevoel dat ik hier ook weer een stuk sneller mee kon. Het sturen ging ook steeds beter en het was gelukkig heel rustig op het meer! Ik was een beetje achteraan aan het surfen en in de verte zag ik een grote, zwarte vlek in het water. Het was anders dan de stukjes zeegras die je normaal ziet, dus ik hoopte stiekem op een schildpad! Ik surfte er naar toe maar wat bleek.. Het was een pijlstaartrog!!! Echt een enorme! Inmiddels was dit al mijn vierde ontmoeting met dit wezen, maar ik was er nog nooit zó dichtbij geweest. Moet je je even voorstellen dat het hele meer ongeveer een meter diep is met helderblauw water, en je even aan komt dobberen op je surfplank en vervolgens een spotted eagle ray (spanwijdte anderhalve meter) onder je plank ziet. Gelukkig viel ik er niet af, haha! Het was wel echt kicken en ik was dan ook hardop aan het schreeuwen en het lachen om deze absurde maar super toffe ervaring.

Lisette en ik hebben vandaag onze grote-schoonmaak-dag en ik ben er nu al weer een lekker tijdje onderuit aan het komen, dus misschien moet ik maar weer eens wat gaan doen. Ik ga wel even de tafel dekken, want het is hier bijna tijd om te lunchen.

Ik ga mijn best doen om volgende week zondag weer een mooi verhaaltje voor jullie te typen!

Ayo, bye!
Renske